شناسایی و تعیین خصوصیات بیان ژن های پاسخگو به شوری (gdh1, glna2, ect c, ect d و lon) در یک جدایه بومی استرپتومایسس

اکتواین ها (اکتواین و هیدروکسی اکتواین) میکروموجودات را قادر می سازند تحت تنش شوری زنده بمانند. در این مطالعه ساختار دقیق ژن های رمز کننده آنزیم های کلیدی مسیر سنتز اکتواین (ectc) و هیدروکسی اکتواین (ectd) در باکتری نمک دوست streptomyces c-2012 گزارش شده است. بررسی با استفاده از hplc نشان داد که این باکتری در حضور یا عدم حضور نمک (0.45 m nacl) قادر به تولید اکتواین و هیدروکسی اکتواین می باشد. بررسی کمی با استفاده از روش real time pcr نشان داد که رونویسی از روی اپرن ectabcd تحت تاثیر نمک افزایش می یابد. اثر القایی نمک در حضور اکتواین ها (1 mm) افزایش یافت. همچنین سطح رونویسی از ژن ectc در محیط حاوی نمک و اکتواین و نمک و هیدروکسی اکتواین به ترتیب 7/2 و 9/2 برابر افزایش یافت. تاثیر نمک بر رونویسی از ژن ectd بیشتر بود. افزایش نسبت برخی از اسید های آمینه داخل سلولی در شرایط تنش به شرایط غیر تنش در سلول های کشت شده در محیط حاوی اکتواین ها مشاهده شد. این یافته احتمالا به نقش مکمل اکتواین ها در افزایش مقاومت سلول ها در شرایط تنش زای محیطی اشاره می کند. جهت شناسایی ژن های جدید که در پاسخ به نمک بیان متفاوتی دارند از روش cdna-aflp استفاده شد. یکی از قطعاتی که بیان متفاوتی را در حضور نمک نشان داد (tdf-1) بود. این قطعه شباهت زیادی (72%) با ژن lon که یک پروتئاز وابسته به atp (پروتئاز la) را رمز می کند داشت. نتایج نشان داد که بیان ژن lon در محیط حاوی نمک تا 3 برابر افزایش می یابد. این افزایش در حضور اکتواین بیشتر (2/5 برابر) بود. این نتایج پیشنهاد می کند که دو سیستم حفاظت از پروتئین شامل اکتواین و پروتئاز la به صورت سینرژیک (هم افزا) مرتبط می باشند. بررسی مشخصات بیو شیمیایی، مورفولوژیکی و مولکولی سویه c-2012 نشان داد که این باکتری از جنس streptomyces می باشد. مطالعات فیلوژنتیکی بر پایه ژن 16s rrna و هیبریداسیون dna–dna مشخص نمود که این باکتری یک سویه از s. rimosus می باشد.